یهترین مادر

تو یعنی آسمان پر شراره

تو یعنی ماه و خورشید وستاره

تو یعنی آبی زیبای دریا

تو یعنی گرمیه دلچسب صحرا

تو یعنی مریم و یاس و اقاقی

تو یعنی اطلس و گلها و باقی

تو یعنی گل ٬ گل زیبای عفت

تو یعنی شعر ٬ شعر پر ز حکمت

تو یعنی شرط هر دم شاد بودن

تو یعنی خنده بر لبها نشاندن

تو یعنی آن چه من یکجا ندارم

تو یعنی آن چه من در انتظارم

تو یعنی لذت لبخند بودن

تو یعنی از ازل آزاد بودن

تو یعنی تا خدا پرواز کردن

تو یعنی قفل ها را باز کردن

تو یعنی هر سخن تکرار کردن

تو یعنی در غروب آواز کردن

تو یعنی هر کجا آغاز و پایان

تو یعنی هر چه را تکرار کردن

تو امیدی ٬ تو زیبایی ٬ تو هستی

تو را هر جا که می بینم نشستی

تو زییایی به زیبایی و نازی

تو رعنایی به رعنایی نشستی

تو را من در زبان شعر گویم

تویی در سرنوشت من نشستی

تو در اعماق دریا

                     به روی روشن صحرا

تو در کوه و درختان

                     به روی باد و باران

تو را من چشم در راهم

تو را من آرزو دارم

تو آتش سوز و خاموشی

تو دریای هم آغوشی

تو آبادی

         تو لیلایی

                    تو تسکین مثل لالایی

تو مادر در بهشت معصوم و شیدایی

تو مادر پاک و زیبایی

منم گمگشته در راهت

منم در حسرت و آهت

منم که پیش پای تو بریزم هر چه دارم

منم آن کس که محتاج دعایم

منم آن کس که می خوانم تو را هر دم

منم آن واله و شیدا که قلبم را به دامانت بیاویزم

منم که با صدای خفته در سینه

دمادم زمزمه کردم

اسمت را صدا کردم

و گفتم : 

مادرم جان و تنم من را میان وحشت عالم  

                                      تنها و بی کس بی خودت مگذار